Gece mi mahvediyor bizi.
Yüzmeyi hala beceremediğimizden mi. Su korkusu mu. Karanlık mı.
Ne farkeder ki .
Ne farkederdi ki cevapları bulduğumuzda..
Her gün her dakika birileri öldürdü işte elimizdekileri;bizdeki resimleri.. İnatla çizmeye çalıştıkça akıllara,gönüllere, onlar karalamadı mı bizi.
Gökyüzüne çizecektik biz bulutları. Orda doğmuyordu aslında güneş. Orda değildi ay. Yüzleri aslında çok farklıydı. İnatçıydı. Delemedik biz o inadı.
Yine hangi sona ve getirdiği hangi başlangıca sürükleniyoruz bilmiyorum.
Ama ben hala yüzme bilmediğimi saklıyorum. Sormuyorlar da çünkü. Söylemedikçe bilmiyorlarmış. Söylemedikçe bilmiyorlarmış hiçbir şeyi inan !
Söyleyince de şaşırıyorlarmış işte. Bizde şaşkınlıkla izlerdik eskiden yenilmeyi,gülmeyi.
Şarabımız olsun yeter bize değil mi.
Dünya o zaman güzel ikimize.
O zaman görebiliyoruz kendimizi.
Başka görebileceğimiz bir şey olmuyor zaten,olmadı zaten,olmayacak zaten.
Sürüp gidiyor. Ve her yazı gibi sonunda pürüzler tırtıklar. onlar tırmalıyor. onlar sırtımızdaki yaralar . çıplak dolaşmadıkça anlaşılmayacak dikişler. Ve sırtımızı sıvazladıklarında bile arkandayız" dediklerinde de acıyacak yine.içten içe.
Niye söylüyorum. niye sana. Niye ben.
Sen bunlara cevap aramazsın zaten. ben sorarım. sen de sorarsın. sen bir cevap bulmazsın. ben bulsam da umursamam. artık kağıtları da yırtıp atarım.
Geceleri kanserli bir hastayım hep. Son anlarımı yaşıyorum. Organlarımın bitişini acı çekerek izliyorum. Görebiliyorum onları. Sonra sabah oluyor. Biraz uyuyunca geçiyor. Ölümü seviyorum. Soğukluğunu. Yokluğunu. Ama kim tarafından geldiği de önemli. Sevdiğin sırtından hançerliyorsa seni ölüm zor o zaman. Sırtım yok benim.
YanıtlaSilBilmiyorlar inan! Kalpte nice intiharlar oluyor, nice kıyametler kopuyor, nice dünyalar yıkılıyor. Anlamıyorlar.
Yine yenildik. Heyhat! Bu kaçıncı zafer say-a-madım. Yenilginin zaferi.
Bir kadeh şarapta medyumluk yaparken geçti zaman. Hiçbir hayal bu kadar tatlı gelemezdi inan, hiçbir yaşam böyle feci bitemezdi.
Öyle durumdayım ki şu an. Tam gününde okudum bunu. Çok insan hissettim eli omzumda. Oysa bir omuz yok başımı yaslayım ağlayabileceğim. Öyle de bir durum.
Niye bunca savaş. Sonundaki ölümü bile bile.
Nefes alıyorum ruhtaki ikiz. Nefes içimde kalıyor. Bir yangın başlıyor. Dumanını sana savuruyorum.
Uykusu geldi harflerin. Geceye selam ediyorum, geceyle...