19 Haziran 2010 Cumartesi

1

Benim kaderim;beni kendi şehvetimin o ince sisi içerisindeyken,ıssız bir
kederin en derinine gömen bir başarısızlık..Bu yüzden ben , fark etmeden de
kanayan iç yaram,sıkıca sarıldığında mı,nazikçe yıkayarak temizlendiğinde mi
iyileşebilecek ,önceden kestirmekte çok zorlanıyorum..
Duyduğum;bedenimdeki hücrelerin geride bıraktıkları için kopardığı
feryadı..Durdurmaya yönelik her girişim,fikirleri shiplenebilmek kadar zarar
verir oldu..Sonunda tüm koruma hatlarını indirmeme nedense,boşverip bırakmak
bunları..
Her gece;
Yeniden hissetmeye başladığımda,iblislerle karşılaşmayı seçmekten başka
yapacak bir şey kalmıyor..Öldürmüyorlar ama tuhaflaştırıyorlar.. Hayatların
söndürülmüş anları çoğaldı..Parçalandım,yollarda yalnızlığın pusuları..
Dilerim;içimdeki acıyı hissizleştirmenin bir yolunu bulurum..Gölgeme
itilmekten korkuyorum..Gerisi,gümüş bir dumanla kaplı..Ateşe yakın
duruyorum..Nefesleri nezaketen alıyorum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder