Bazı Adamlar

Ölüme inattır bazı adamlar. Her şeyin farkında olsa da başka
bir şeye odaktadır hep bakışları.Gerçekdışı bir yolu denerler her
zaman.Sınırlarının kararlılıkla üstüne giderler.Tam geçerken
vazgeçerler.Mecburiyetin samimiyetindedir davranışları.Tuhaf bir kasırganın
göbeğinde sıkışıp kalmışa benzer aşkları.

Dökülmemiş hikayeleri vardır anlatılacak.Yorgundur
oyunlarda.Ne olacağını bilse,ne yapacağını bilmez yine de.Etkilemez içindeki
çocuk bile.Kendi bedeninden,kendi iskeletinden bile kaçar gün geçtikçe.Yaraya
zamanı basar,gözüne soksan umursamaz seni aslında.

Kafasında bir melodiyle uyanır her sabah.Onu çıkarmak bir
fedakarlıktır aslında dünyaya.Ama her hissin kokusu vardır.Korkar o kokuların
da kendini terk etmesinden.İçinde tutar şeytanlarıyla.Bir tek onlar bırakmaz
çünkü hiçbir şeyi.Sonra defedemez kafasında işlediklerini.

Düş kırıklığına izin vermez asla.Kesip atmak zorunda
kalmıştır geçmişindeki her şeyi.Her saniye yeni baştan yaşamaktan bıkmıştır
yüzleri.Huysuzun tekine dönüşür bile bile,tam olarak bilemez çareyi.

Yaklaştıkça uzar yolu insanlarla.Tek başına yürümeye mecbur
kılar bedenini,mecbur olmadığını bilmek istemez.Sessizlikte bile duyduklarını
paylaşmak istemez bir başka kalple.Aynı hislerin,aynı seslerin gücü çığlık gibi
gelecektir çünkü üstüne.

Başka dünyalara kaçar ruhunun bunu kullanmasını
istemeyince.Risk almaktan tiksinir. Durduramayacağını bilir sonra
fikirlerini.Yolunu tıkar gibi gelir Tanrı.

Dinlerse daha ileri gideceğini düşünür Tanrının bile.Bir
güzelliği ortadan kaybolarak anı yapar kendine.Böyle daha korunaklı gelir bir
şekilde.Göğüs kafesini yaracaktır yoksa her biri.Kan istemez,gölge istemez,gece
istemez yüreği.Her şey budur onun için:bir hile.

Kendisine saygısı kadar saygısızdır diğerlerine.Öne atmaz
kendini,keşfedilmeyi bekler aydınlığının esaretinde.Nereye kadar giderse..

Kabul etmek istemez başka bir kalbi.Birine bağlanma şekli
içine düştüğü yalnızlıktır çünkü.O an,kaçırmasını istemez diğerinin
yaşamadıklarını. Emin değildir hiçbir zaman nerde bulunduğuna,sevgisini nasıl
koruduğuna,devam eder aşağı.Yukarda çelişkiler ve duvarlar her zaman kurtulması
gereken şeylerle kaplı.

Her düşüncesi değiştirir dış dünyasını.Tutsağı yapar kendi
kendisini.Üstün gelmektir derdi;kendine.Üstüne üstlük en insafsız
şekilde.Varmayı düşünür hep anlamayacak fark etmeyecek kimselere.Kendi
kendisini hasta eder,iyileşmek ister ama her kırılma noktası sağ çıkmasını
engeller.Ağzını açmadığında daha güçlüdür gerçeklerin yanında.Çöküşte olduğunda
her şey önüne gelir çünkü,kimse fark etmez.Bunların içinden çıkması hayatın
içinden çıkması demektir.Parçalanır hep sonunda.

Samimiyeti yasaklar duygularında.Bükülmemesi gerekiyordur
çünkü.Ses tonunu bile satar aslında hiç sevmediği kadınlara.Ölümün ta
kendisidir aslında.Karikatürlere hapseder geçmişini.Neyin karşısında olduğunu
bilmez bazen ileri gittiğinde.Sadece bazen tam karşısındadır işte. Sımsıkı
tutması gerekirken ne yapabilirim i sonuç koyar kendine.

Galip getirecek şey biraz inançtır belki.Korkuyu yenemez
oysa yanında taşıdıkça.Ağırlığını hissettiğinde de unutur ne olduğunu.Yarasını
biliyordur günün sonunda.Tüketmemek için eksiltir düşlerini.Yardımları kaderini
çizecek hale gelecekler diye sevmez,istemez.

Ruhunu sıkar sonra rüzgarlar.Kalbindeki delikler kadar şarap
içesi gelir.Hikayenin öbür yarısını bilmek ister içtiği zamanlarda.İçi
sıkılır.Kendi sesini dinlemek istemez,zaten biliyordur ona göre,bir enkazı
ayıklar kanayan parmaklarıyla.

Keşfetmeye çalışmak insanların bir numarasıdır çünkü
hayatta.İnsanların hepsi bir kişiye dönüşür onun için ve önemi yoktur.Hiç
görmediği insanlara açılmak da hoş göstermez kendisini aynalarda.Sevginin
bürüneceği şekillerden korkar.Bunu fısıldamaya başlayan kadınlardan
uzaktır.Tanrının öldüğünü bilmek onun kendisine haklılık payıdır.İlham
perilerine karşı bile inatçıdır.Aşık olursa da öfkesiyle
kanatlarıkopartır.Teslim olmaktansa,acıdan kendine pay çıkarmayı göze alır.

Söyleyecek hiçbir şeyi yoktur anlatacağı anlarda.Yeteri
kadar kaybetmiştir işte.Kendi kendisiyle bile meşgul olmaz suları bulandırmamak
adına.Konuşmaların kendisini bir yere götürmeyecekse anlamı yoktur belki
de.Siyaha dönüşür çığlıkları bile sonunda.

Karanlıklardaki panzehiri görmez , sömürür hiçliğini.

Sonu gelmeyecektir belki.

Bazı adamlar öldürür kendi gibi sevdiklerini.